НЕДОНОСЕН

Речник на българския език

недоно̀сен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

недоно̀сена, недоно̀сено, мн. недоно̀сени, прил.
1. Който не е носен достатъчно. Дрехите ѝ останаха недоносени.
2. Който не е носен достатъчно в утробата на майка си; преждевременно роден. Недоносено дете.
3. Прен. Който не е свършен добре или докрай. Недоносени творби.

Грешни изписвания (7)

  • недоносин
  • недуносен
  • недуносин
  • нидоносен
  • нидоносин
  • нидуносен
  • нидуносин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-до-но-сен
непълен член не-до-но-се-ния
пълен член не-до-но-се-ни-ят
ж. р. не-до-но-се-на
членувано не-до-но-се-на-та
ср. р. не-до-но-се-но
членувано не-до-но-се-но-то
мн. ч. не-до-но-се-ни
членувано не-до-но-се-ни-те