ДИХОТОМЕН

Речник на българския език

дихото̀мен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • дехотомен
  • дехотомин
  • дехутомен
  • дехутомин
  • дихотомин
  • дихутомен
  • дихутомин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ди-хо-то-мен
непълен член ди-хо-том-ния
пълен член ди-хо-том-ни-ят
ж. р. ди-хо-том-на
членувано ди-хо-том-на-та
ср. р. ди-хо-том-но
членувано ди-хо-том-но-то
мн. ч. ди-хо-том-ни
членувано ди-хо-том-ни-те