ДЕМОНИЧНОСТ

Речник на българския език

демонѝчност съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Синоними

Грешни изписвания (15)

  • демоничнуст
  • демуничност
  • демуничнуст
  • димоничност
  • димоничнуст
  • димуничност
  • димуничнуст
  • демоничнос
  • демоничнус
  • демуничнос
  • демуничнус
  • димоничнос
  • димоничнус
  • димуничнос
  • димуничнус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. де-мо-нич-ност
членувано де-мо-нич-ност-та
мн.ч. де-мо-нич-нос-ти
членувано де-мо-нич-нос-ти-те
звателна форма