ГУРБЕТЧИЙЧЕ

Речник на българския език

гурбетчийче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. гур-бет-чий-че
членувано гур-бет-чий-че-то
мн.ч. гур-бет-чий-че-та
членувано гур-бет-чий-че-та-та