АВТОГЕНЕРАТОР

Речник на българския език

а̀втогенера̀тор съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • автогенератур
  • автогениратор
  • автогениратур
  • автогинератор
  • автогинератур
  • автогиниратор
  • автогиниратур
  • автугенератор
  • автугенератур
  • автугениратор
  • автугениратур
  • автугинератор
  • автугинератур
  • автугиниратор
  • автугиниратур
  • афтогенератор
  • афтогенератур
  • афтогениратор
  • афтогениратур
  • афтогинератор
  • афтогинератур
  • афтогиниратор
  • афтогиниратур
  • афтугенератор
  • афтугенератур
  • афтугениратор
  • афтугениратур
  • афтугинератор
  • афтугинератур
  • афтугиниратор
  • афтугиниратур

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ав-то-ге-не-ра-тор
непълен член ав-то-ге-не-ра-то-ра
пълен член ав-то-ге-не-ра-то-рът
мн.ч. ав-то-ге-не-ра-то-ри
членувано ав-то-ге-не-ра-то-ри-те
бройна форма ав-то-ге-не-ра-то-ра
звателна форма