урбанизация

Речник на българския език

урбаниза̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Миграция на населението от селата в градовете, обусловена от социално-икономически условия.

Грешни изписвания (47)

  • орбанезацеа
  • орбанезацеъ
  • орбанезацея
  • орбанезациа
  • орбанезациъ
  • орбанезация
  • орбанизацеа
  • орбанизацеъ
  • орбанизацея
  • орбанизациа
  • орбанизациъ
  • орбанизация
  • орбънезацеа
  • орбънезацеъ
  • орбънезацея
  • орбънезациа
  • орбънезациъ
  • орбънезация
  • орбънизацеа
  • орбънизацеъ
  • орбънизацея
  • орбънизациа
  • орбънизациъ
  • орбънизация
  • урбанезацеа
  • урбанезацеъ
  • урбанезацея
  • урбанезациа
  • урбанезациъ
  • урбанезация
  • урбанизацеа
  • урбанизацеъ
  • урбанизацея
  • урбанизациа
  • урбанизациъ
  • урбънезацеа
  • урбънезацеъ
  • урбънезацея
  • урбънезациа
  • урбънезациъ
  • урбънезация
  • урбънизацеа
  • урбънизацеъ
  • урбънизацея
  • урбънизациа
  • урбънизациъ
  • урбънизация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ур-ба-ни-за-ция
членувано ур-ба-ни-за-ци-я-та
мн.ч. ур-ба-ни-за-ции
членувано ур-ба-ни-за-ци-и-те
звателна форма