темерути

Речник на българския език

1. темерути — мн. ч.

темерути е производна форма на темерут (мн. ч.).

2. темерути — бройна форма

темерути е производна форма на темерут (бройна форма).

3. темерути — мн. ч.

темерути е производна форма на темерутин (мн. ч.).

4. темерути — бройна форма

темерути е производна форма на темерутин (бройна форма).