сърдитко

Речник на българския език

сърдѝтко съществително име, мъжки род (тип 40) редактиране

Значение

мн. сърдѝтковци, ср. Човек (обикн. дете), който често се сърди.

Грешни изписвания (3)

  • сардитко
  • сардитку
  • сърдитку

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. сър-дит-ко
непълен член сър-дит-ко-то
пълен член сър-дит-ко-то
мн.ч. сър-дит-ков-ци
членувано сър-дит-ков-ци-те
бройна форма сър-дит-ков-ци
звателна форма сър-дит-ко