стратификация

Речник на българския език

стратифика̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

Грешни изписвания (47)

  • стратефекацеа
  • стратефекацеъ
  • стратефекацея
  • стратефекациа
  • стратефекациъ
  • стратефекация
  • стратефикацеа
  • стратефикацеъ
  • стратефикацея
  • стратефикациа
  • стратефикациъ
  • стратефикация
  • стратифекацеа
  • стратифекацеъ
  • стратифекацея
  • стратифекациа
  • стратифекациъ
  • стратифекация
  • стратификацеа
  • стратификацеъ
  • стратификацея
  • стратификациа
  • стратификациъ
  • стрътефекацеа
  • стрътефекацеъ
  • стрътефекацея
  • стрътефекациа
  • стрътефекациъ
  • стрътефекация
  • стрътефикацеа
  • стрътефикацеъ
  • стрътефикацея
  • стрътефикациа
  • стрътефикациъ
  • стрътефикация
  • стрътифекацеа
  • стрътифекацеъ
  • стрътифекацея
  • стрътифекациа
  • стрътифекациъ
  • стрътифекация
  • стрътификацеа
  • стрътификацеъ
  • стрътификацея
  • стрътификациа
  • стрътификациъ
  • стрътификация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. стра-ти-фи-ка-ция
членувано стра-ти-фи-ка-ци-я-та
мн.ч. стра-ти-фи-ка-ции
членувано стра-ти-фи-ка-ци-и-те
звателна форма