стехиометрия

Речник на българския език

стехиомѐтрия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

Грешни изписвания (47)

  • стехеометреа
  • стехеометреъ
  • стехеометрея
  • стехеометриа
  • стехеометриъ
  • стехеометрия
  • стехеуметреа
  • стехеуметреъ
  • стехеуметрея
  • стехеуметриа
  • стехеуметриъ
  • стехеуметрия
  • стехиометреа
  • стехиометреъ
  • стехиометрея
  • стехиометриа
  • стехиометриъ
  • стехиуметреа
  • стехиуметреъ
  • стехиуметрея
  • стехиуметриа
  • стехиуметриъ
  • стехиуметрия
  • стихеометреа
  • стихеометреъ
  • стихеометрея
  • стихеометриа
  • стихеометриъ
  • стихеометрия
  • стихеуметреа
  • стихеуметреъ
  • стихеуметрея
  • стихеуметриа
  • стихеуметриъ
  • стихеуметрия
  • стихиометреа
  • стихиометреъ
  • стихиометрея
  • стихиометриа
  • стихиометриъ
  • стихиометрия
  • стихиуметреа
  • стихиуметреъ
  • стихиуметрея
  • стихиуметриа
  • стихиуметриъ
  • стихиуметрия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. сте-хи-о-мет-рия
членувано сте-хи-о-мет-ри-я-та
мн.ч. сте-хи-о-мет-рии
членувано сте-хи-о-мет-ри-и-те
звателна форма