реформация

Речник на българския език

реформа̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

Грешни изписвания (23)

  • реформацеа
  • реформацеъ
  • реформацея
  • реформациа
  • реформациъ
  • рефурмацеа
  • рефурмацеъ
  • рефурмацея
  • рефурмациа
  • рефурмациъ
  • рефурмация
  • риформацеа
  • риформацеъ
  • риформацея
  • риформациа
  • риформациъ
  • риформация
  • рифурмацеа
  • рифурмацеъ
  • рифурмацея
  • рифурмациа
  • рифурмациъ
  • рифурмация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ре-фор-ма-ция
членувано ре-фор-ма-ци-я-та
мн.ч. ре-фор-ма-ции
членувано ре-фор-ма-ци-и-те
звателна форма