регенерация

Речник на българския език

регенера̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Възстановяване, създаване отново.

Грешни изписвания (47)

  • регенерациъ
  • регенерацеа
  • регенерацеъ
  • регенерацея
  • регенерациа
  • регенирацеа
  • регенирацеъ
  • регенирацея
  • регенирациа
  • регенирациъ
  • регенирация
  • регинерацеа
  • регинерацеъ
  • регинерацея
  • регинерациа
  • регинерациъ
  • регинерация
  • регинирацеа
  • регинирацеъ
  • регинирацея
  • регинирациа
  • регинирациъ
  • регинирация
  • ригенерацеа
  • ригенерацеъ
  • ригенерацея
  • ригенерациа
  • ригенерациъ
  • ригенерация
  • ригенирацеа
  • ригенирацеъ
  • ригенирацея
  • ригенирациа
  • ригенирациъ
  • ригенирация
  • ригинерацеа
  • ригинерацеъ
  • ригинерацея
  • ригинерациа
  • ригинерациъ
  • ригинерация
  • ригинирацеа
  • ригинирацеъ
  • ригинирацея
  • ригинирациа
  • ригинирациъ
  • ригинирация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ре-ге-не-ра-ция
членувано ре-ге-не-ра-ци-я-та
мн.ч. ре-ге-не-ра-ции
членувано ре-ге-не-ра-ци-и-те
звателна форма