растителност

Речник на българския език

растѝтелност съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

растителността, само ед., ж.
1. Всички растения по земята или в някоя местност; флора. Буйна растителност. Горска растителност.
2. Прен. Разг. Ирон. Космите по тялото на човек. Лицето му се закриваше от буйна растителност.

Грешни изписвания (15)

  • растителнуст
  • раститилност
  • раститилнуст
  • ръстителност
  • ръстителнуст
  • ръститилност
  • ръститилнуст
  • растителнос
  • растителнус
  • раститилнос
  • раститилнус
  • ръстителнос
  • ръстителнус
  • ръститилнос
  • ръститилнус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. рас-ти-тел-ност
членувано рас-ти-тел-ност-та
мн.ч. рас-ти-тел-нос-ти
членувано рас-ти-тел-нос-ти-те
звателна форма