разхайтеност

Речник на българския език

разха̀йтеност съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • разхайтенуст
  • разхайтиност
  • разхайтинуст
  • ръзхайтеност
  • ръзхайтенуст
  • ръзхайтиност
  • ръзхайтинуст
  • разхайтенос
  • разхайтенус
  • разхайтинос
  • разхайтинус
  • ръзхайтенос
  • ръзхайтенус
  • ръзхайтинос
  • ръзхайтинус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. раз-хай-те-ност
членувано раз-хай-те-ност-та
мн.ч. раз-хай-те-нос-ти
членувано раз-хай-те-нос-ти-те
звателна форма