разочаровано

Речник на българския език

1. разочаро̀вано наречие (тип 188) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • разочаровану
  • разочаровъно
  • разочаровъну
  • разочъровано
  • разочъровану
  • разочъровъно
  • разочъровъну
  • разучаровано
  • разучаровану
  • разучаровъно
  • разучаровъну
  • разучъровано
  • разучъровану
  • разучъровъно
  • разучъровъну
  • ръзочаровано
  • ръзочаровану
  • ръзочаровъно
  • ръзочаровъну
  • ръзочъровано
  • ръзочъровану
  • ръзочъровъно
  • ръзочъровъну
  • ръзучаровано
  • ръзучаровану
  • ръзучаровъно
  • ръзучаровъну
  • ръзучъровано
  • ръзучъровану
  • ръзучъровъно
  • ръзучъровъну

2. разочаровано — ср. р.

разочаровано е производна форма на разочарован (ср. р.).

3. разочаровано — мин. страд. прич. ср. р.

разочаровано е производна форма на разочаровам (мин. страд. прич. ср. р.).