развълнуваност

Речник на българския език

развълну̀ваност съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • развалнуваност
  • развалнувануст
  • развалнувъност
  • развалнувънуст
  • развълнувануст
  • развълнувъност
  • развълнувънуст
  • ръзвалнуваност
  • ръзвалнувануст
  • ръзвалнувъност
  • ръзвалнувънуст
  • ръзвълнуваност
  • ръзвълнувануст
  • ръзвълнувъност
  • ръзвълнувънуст
  • развалнуванос
  • развалнуванус
  • развалнувънос
  • развалнувънус
  • развълнуванос
  • развълнуванус
  • развълнувънос
  • развълнувънус
  • ръзвалнуванос
  • ръзвалнуванус
  • ръзвалнувънос
  • ръзвалнувънус
  • ръзвълнуванос
  • ръзвълнуванус
  • ръзвълнувънос
  • ръзвълнувънус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. раз-въл-ну-ва-ност
членувано раз-въл-ну-ва-ност-та
мн.ч. раз-въл-ну-ва-нос-ти
членувано раз-въл-ну-ва-нос-ти-те
звателна форма