похитѝтел
—
съществително име, мъжки род
(тип 31a)
Значение
похитѝтелят, похитѝтеля, мн. похитѝтели, м. Човек, който похищава.
Грешни изписвания (7)
- похетител
- похетитил
- похититил
- пухетител
- пухетитил
- пухитител
- пухититил
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | по-хи-ти-тел | |
|---|---|---|
| непълен член | по-хи-ти-те-ля | |
| пълен член | по-хи-ти-те-лят | |
| мн.ч. | по-хи-ти-те-ли | |
| членувано | по-хи-ти-те-ли-те | |
| бройна форма | по-хи-ти-те-ли | |
| звателна форма | по-хи-ти-те-лю | |