помощник-учителка

Речник на българския език

помо̀щник-учѝтелка съществително име, женски род (тип 41b) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • помощнек-очителка
  • помощнек-очителкъ
  • помощнек-очитилка
  • помощнек-очитилкъ
  • помощнек-учителка
  • помощнек-учителкъ
  • помощнек-учитилка
  • помощнек-учитилкъ
  • помощник-очителка
  • помощник-очителкъ
  • помощник-очитилка
  • помощник-очитилкъ
  • помощник-учителкъ
  • помощник-учитилка
  • помощник-учитилкъ
  • пумощнек-очителка
  • пумощнек-очителкъ
  • пумощнек-очитилка
  • пумощнек-очитилкъ
  • пумощнек-учителка
  • пумощнек-учителкъ
  • пумощнек-учитилка
  • пумощнек-учитилкъ
  • пумощник-очителка
  • пумощник-очителкъ
  • пумощник-очитилка
  • пумощник-очитилкъ
  • пумощник-учителка
  • пумощник-учителкъ
  • пумощник-учитилка
  • пумощник-учитилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-мощ-ник-у-чи-тел-ка
членувано по-мощ-ник-у-чи-тел-ка-та
мн.ч. по-мощ-ник-у-чи-тел-ки
членувано по-мощ-ник-у-чи-тел-ки-те
звателна форма по-мощ-ник-у-чи-тел-ке