помощник-аптекар

Речник на българския език

помо̀щник-аптека̀р съществително име, мъжки род (тип 31a) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • помощнек-аптекар
  • помощнек-аптикар
  • помощнек-ъптекар
  • помощнек-ъптикар
  • помощник-аптикар
  • помощник-ъптекар
  • помощник-ъптикар
  • пумощнек-аптекар
  • пумощнек-аптикар
  • пумощнек-ъптекар
  • пумощнек-ъптикар
  • пумощник-аптекар
  • пумощник-аптикар
  • пумощник-ъптекар
  • пумощник-ъптикар

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-мощ-ник-ап-те-кар
непълен член по-мощ-ник-ап-те-ка-ря
пълен член по-мощ-ник-ап-те-ка-рят
мн.ч. по-мощ-ник-ап-те-ка-ри
членувано по-мощ-ник-ап-те-ка-ри-те
бройна форма по-мощ-ник-ап-те-ка-ри
звателна форма по-мощ-ник-ап-те-ка-рю