политология

Речник на българския език

политоло̀гия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Спец. Наука и научна дисциплина, която се занимава с изучаване на политическата организация и политическия живот на обществото, с проблеми от вътрешната и международната политика.

Грешни изписвания (47)

  • полетологеа
  • полетологеъ
  • полетологея
  • полетологиа
  • полетологиъ
  • полетология
  • полетулогеа
  • полетулогеъ
  • полетулогея
  • полетулогиа
  • полетулогиъ
  • полетулогия
  • политологеа
  • политологеъ
  • политологея
  • политологиа
  • политологиъ
  • политулогеа
  • политулогеъ
  • политулогея
  • политулогиа
  • политулогиъ
  • политулогия
  • пулетологеа
  • пулетологеъ
  • пулетологея
  • пулетологиа
  • пулетологиъ
  • пулетология
  • пулетулогеа
  • пулетулогеъ
  • пулетулогея
  • пулетулогиа
  • пулетулогиъ
  • пулетулогия
  • пулитологеа
  • пулитологеъ
  • пулитологея
  • пулитологиа
  • пулитологиъ
  • пулитология
  • пулитулогеа
  • пулитулогеъ
  • пулитулогея
  • пулитулогиа
  • пулитулогиъ
  • пулитулогия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-ли-то-ло-гия
членувано по-ли-то-ло-ги-я-та
мн.ч. по-ли-то-ло-гии
членувано по-ли-то-ло-ги-и-те
звателна форма