полиандрия

Речник на българския език

полиа̀ндрия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Брачни връзки на една жена с много мъже.

Грешни изписвания (47)

  • полеандреа
  • полеандреъ
  • полеандрея
  • полеандриа
  • полеандриъ
  • полеандрия
  • полиандреа
  • полиандреъ
  • полиандрея
  • полиандриа
  • полиандриъ
  • полияндреа
  • полияндреъ
  • полияндрея
  • полияндриа
  • полияндриъ
  • полияндрия
  • поляндреа
  • поляндреъ
  • поляндрея
  • поляндриа
  • поляндриъ
  • поляндрия
  • пулеандреа
  • пулеандреъ
  • пулеандрея
  • пулеандриа
  • пулеандриъ
  • пулеандрия
  • пулиандреа
  • пулиандреъ
  • пулиандрея
  • пулиандриа
  • пулиандриъ
  • пулиандрия
  • пулияндреа
  • пулияндреъ
  • пулияндрея
  • пулияндриа
  • пулияндриъ
  • пулияндрия
  • пуляндреа
  • пуляндреъ
  • пуляндрея
  • пуляндриа
  • пуляндриъ
  • пуляндрия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-ли-ан-д-рия
членувано по-ли-ан-д-ри-я-та
мн.ч. по-ли-ан-д-рии
членувано по-ли-ан-д-ри-и-те
звателна форма