племенница

Речник на българския език

плѐменница съществително име, женски род (тип 41b) редактиране

Значение

мн. плѐменници, ж. Дъщеря на брат или сестра.

Грешни изписвания (15)

  • племенеца
  • племенецъ
  • племеница
  • племеницъ
  • племеннеца
  • племеннецъ
  • племенницъ
  • племинеца
  • племинецъ
  • племиница
  • племиницъ
  • племиннеца
  • племиннецъ
  • племинница
  • племинницъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пле-мен-ни-ца
членувано пле-мен-ни-ца-та
мн.ч. пле-мен-ни-ци
членувано пле-мен-ни-ци-те
звателна форма пле-мен-ни-це