нормализация

Речник на българския език

нормализа̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

Грешни изписвания (47)

  • нормалезацеа
  • нормалезацеъ
  • нормалезацея
  • нормалезациа
  • нормалезациъ
  • нормалезация
  • нормализацеа
  • нормализацеъ
  • нормализацея
  • нормализациа
  • нормализациъ
  • нормълезацеа
  • нормълезацеъ
  • нормълезацея
  • нормълезациа
  • нормълезациъ
  • нормълезация
  • нормълизацеа
  • нормълизацеъ
  • нормълизацея
  • нормълизациа
  • нормълизациъ
  • нормълизация
  • нурмалезацеа
  • нурмалезацеъ
  • нурмалезацея
  • нурмалезациа
  • нурмалезациъ
  • нурмалезация
  • нурмализацеа
  • нурмализацеъ
  • нурмализацея
  • нурмализациа
  • нурмализациъ
  • нурмализация
  • нурмълезацеа
  • нурмълезацеъ
  • нурмълезацея
  • нурмълезациа
  • нурмълезациъ
  • нурмълезация
  • нурмълизацеа
  • нурмълизацеъ
  • нурмълизацея
  • нурмълизациа
  • нурмълизациъ
  • нурмълизация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. нор-ма-ли-за-ция
членувано нор-ма-ли-за-ци-я-та
мн.ч. нор-ма-ли-за-ции
членувано нор-ма-ли-за-ци-и-те
звателна форма