неуреденост

Речник на българския език

неуредѐност съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • неореденост
  • неореденуст
  • неориденост
  • неориденуст
  • неуреденуст
  • неуриденост
  • неуриденуст
  • ниореденост
  • ниореденуст
  • ниориденост
  • ниориденуст
  • ниуреденост
  • ниуреденуст
  • ниуриденост
  • ниуриденуст
  • неореденос
  • неореденус
  • неориденос
  • неориденус
  • неуреденос
  • неуреденус
  • неуриденос
  • неуриденус
  • ниореденос
  • ниореденус
  • ниориденос
  • ниориденус
  • ниуреденос
  • ниуреденус
  • ниуриденос
  • ниуриденус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. не-у-ре-де-ност
членувано не-у-ре-де-ност-та
мн.ч. не-у-ре-де-нос-ти
членувано не-у-ре-де-нос-ти-те
звателна форма