минералогия

Речник на българския език

минерало̀гия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Наука за минералите.
прил. минералогѝчен, минералогѝчна, минералогѝчно, мн. минералогѝчни.

Грешни изписвания (47)

  • менералогеа
  • менералогеъ
  • менералогея
  • менералогиа
  • менералогиъ
  • менералогия
  • менерълогеа
  • менерълогеъ
  • менерълогея
  • менерълогиа
  • менерълогиъ
  • менерълогия
  • мениралогеа
  • мениралогеъ
  • мениралогея
  • мениралогиа
  • мениралогиъ
  • мениралогия
  • менирълогеа
  • менирълогеъ
  • менирълогея
  • менирълогиа
  • менирълогиъ
  • менирълогия
  • минералогеа
  • минералогеъ
  • минералогея
  • минералогиа
  • минералогиъ
  • минерълогеа
  • минерълогеъ
  • минерълогея
  • минерълогиа
  • минерълогиъ
  • минерълогия
  • миниралогеа
  • миниралогеъ
  • миниралогея
  • миниралогиа
  • миниралогиъ
  • миниралогия
  • минирълогеа
  • минирълогеъ
  • минирълогея
  • минирълогиа
  • минирълогиъ
  • минирълогия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ми-не-ра-ло-гия
членувано ми-не-ра-ло-ги-я-та
мн.ч. ми-не-ра-ло-гии
членувано ми-не-ра-ло-ги-и-те
звателна форма