металография

Речник на българския език

металогра̀фия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

Грешни изписвания (47)

  • металографеа
  • металографеъ
  • металографея
  • металографиа
  • металографиъ
  • металуграфеа
  • металуграфеъ
  • металуграфея
  • металуграфиа
  • металуграфиъ
  • металуграфия
  • метълографеа
  • метълографеъ
  • метълографея
  • метълографиа
  • метълографиъ
  • метълография
  • метълуграфеа
  • метълуграфеъ
  • метълуграфея
  • метълуграфиа
  • метълуграфиъ
  • метълуграфия
  • миталографеа
  • миталографеъ
  • миталографея
  • миталографиа
  • миталографиъ
  • миталография
  • миталуграфеа
  • миталуграфеъ
  • миталуграфея
  • миталуграфиа
  • миталуграфиъ
  • миталуграфия
  • митълографеа
  • митълографеъ
  • митълографея
  • митълографиа
  • митълографиъ
  • митълография
  • митълуграфеа
  • митълуграфеъ
  • митълуграфея
  • митълуграфиа
  • митълуграфиъ
  • митълуграфия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ме-та-лог-ра-фия
членувано ме-та-лог-ра-фи-я-та
мн.ч. ме-та-лог-ра-фии
членувано ме-та-лог-ра-фи-и-те
звателна форма