локализация

Речник на българския език

локализа̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Локализиране.

Грешни изписвания (47)

  • локалезацеа
  • локалезацеъ
  • локалезацея
  • локалезациа
  • локалезациъ
  • локалезация
  • локализацеа
  • локализацеъ
  • локализацея
  • локализациа
  • локализациъ
  • локълезацеа
  • локълезацеъ
  • локълезацея
  • локълезациа
  • локълезациъ
  • локълезация
  • локълизацеа
  • локълизацеъ
  • локълизацея
  • локълизациа
  • локълизациъ
  • локълизация
  • лукалезацеа
  • лукалезацеъ
  • лукалезацея
  • лукалезациа
  • лукалезациъ
  • лукалезация
  • лукализацеа
  • лукализацеъ
  • лукализацея
  • лукализациа
  • лукализациъ
  • лукализация
  • лукълезацеа
  • лукълезацеъ
  • лукълезацея
  • лукълезациа
  • лукълезациъ
  • лукълезация
  • лукълизацеа
  • лукълизацеъ
  • лукълизацея
  • лукълизациа
  • лукълизациъ
  • лукълизация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ло-ка-ли-за-ция
членувано ло-ка-ли-за-ци-я-та
мн.ч. ло-ка-ли-за-ции
членувано ло-ка-ли-за-ци-и-те
звателна форма