конгломерация

Речник на българския език

конгломера̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Механично свързване на разнородни предмети.

Грешни изписвания (47)

  • конгломерацеа
  • конгломерацеъ
  • конгломерацея
  • конгломерациа
  • конгломерациъ
  • конгломирацеа
  • конгломирацеъ
  • конгломирацея
  • конгломирациа
  • конгломирациъ
  • конгломирация
  • конглумерацеа
  • конглумерацеъ
  • конглумерацея
  • конглумерациа
  • конглумерациъ
  • конглумерация
  • конглумирацеа
  • конглумирацеъ
  • конглумирацея
  • конглумирациа
  • конглумирациъ
  • конглумирация
  • кунгломерацеа
  • кунгломерацеъ
  • кунгломерацея
  • кунгломерациа
  • кунгломерациъ
  • кунгломерация
  • кунгломирацеа
  • кунгломирацеъ
  • кунгломирацея
  • кунгломирациа
  • кунгломирациъ
  • кунгломирация
  • кунглумерацеа
  • кунглумерацеъ
  • кунглумерацея
  • кунглумерациа
  • кунглумерациъ
  • кунглумерация
  • кунглумирацеа
  • кунглумирацеъ
  • кунглумирацея
  • кунглумирациа
  • кунглумирациъ
  • кунглумирация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кон-г-ло-ме-ра-ция
членувано кон-г-ло-ме-ра-ци-я-та
мн.ч. кон-г-ло-ме-ра-ции
членувано кон-г-ло-ме-ра-ци-и-те
звателна форма