коментатор

Речник на българския език

комента̀тор съществително име, мъжки род (тип 7a) редактиране

Значение

мн. комента̀тори, м. Лице, което прави коментар. Спортен коментатор. Политически коментатор. Добър коментатор.

Грешни изписвания (7)

  • коментатур
  • коминтатор
  • коминтатур
  • кументатор
  • кументатур
  • куминтатор
  • куминтатур

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ко-мен-та-тор
непълен член ко-мен-та-то-ра
пълен член ко-мен-та-то-рът
мн.ч. ко-мен-та-то-ри
членувано ко-мен-та-то-ри-те
бройна форма ко-мен-та-то-ри
звателна форма ко-мен-та-то-ре