кардиография

Речник на българския език

кардиогра̀фия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Записване на ударите на сърцето с помощта на уред.

Грешни изписвания (47)

  • кардеографеа
  • кардеографеъ
  • кардеографея
  • кардеографиа
  • кардеографиъ
  • кардеография
  • кардеуграфеа
  • кардеуграфеъ
  • кардеуграфея
  • кардеуграфиа
  • кардеуграфиъ
  • кардеуграфия
  • кардиографеа
  • кардиографеъ
  • кардиографея
  • кардиографиа
  • кардиографиъ
  • кардиуграфеа
  • кардиуграфеъ
  • кардиуграфея
  • кардиуграфиа
  • кардиуграфиъ
  • кардиуграфия
  • кърдеографеа
  • кърдеографеъ
  • кърдеографея
  • кърдеографиа
  • кърдеографиъ
  • кърдеография
  • кърдеуграфеа
  • кърдеуграфеъ
  • кърдеуграфея
  • кърдеуграфиа
  • кърдеуграфиъ
  • кърдеуграфия
  • кърдиографеа
  • кърдиографеъ
  • кърдиографея
  • кърдиографиа
  • кърдиографиъ
  • кърдиография
  • кърдиуграфеа
  • кърдиуграфеъ
  • кърдиуграфея
  • кърдиуграфиа
  • кърдиуграфиъ
  • кърдиуграфия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кар-ди-ог-ра-фия
членувано кар-ди-ог-ра-фи-я-та
мн.ч. кар-ди-ог-ра-фии
членувано кар-ди-ог-ра-фи-и-те
звателна форма