кандидат-министър

Речник на българския език

кандида̀т-минѝстър съществително име, мъжки род (тип 9b) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • кандедат-менистар
  • кандедат-менистър
  • кандедат-министар
  • кандедат-министър
  • кандидат-менистар
  • кандидат-менистър
  • кандидат-министар
  • къндедат-менистар
  • къндедат-менистър
  • къндедат-министар
  • къндедат-министър
  • къндидат-менистар
  • къндидат-менистър
  • къндидат-министар
  • къндидат-министър

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кан-ди-дат-ми-нис-тър
непълен член кан-ди-дат-ми-нис-тъ-ра
пълен член кан-ди-дат-ми-нис-тъ-рът
мн.ч. кан-ди-дат-ми-нис-т-ри
членувано кан-ди-дат-ми-нис-т-ри-те
бройна форма кан-ди-дат-ми-нис-тъ-ра
звателна форма кан-ди-дат-ми-нис-т-ре