ирационализъм

Речник на българския език

ирационалѝзъм съществително име, мъжки род (тип 11) редактиране

Значение

м., само ед. Философско учение, което признава за основен вид познание интуицията, чувството, инстинкта.

Грешни изписвания (31)

  • ирацеонализам
  • ирацеонализъм
  • ирацеонълизам
  • ирацеонълизъм
  • ирацеунализам
  • ирацеунализъм
  • ирацеунълизам
  • ирацеунълизъм
  • ирационализам
  • ирационълизам
  • ирационълизъм
  • ирациунализам
  • ирациунализъм
  • ирациунълизам
  • ирациунълизъм
  • иръцеонализам
  • иръцеонализъм
  • иръцеонълизам
  • иръцеонълизъм
  • иръцеунализам
  • иръцеунализъм
  • иръцеунълизам
  • иръцеунълизъм
  • иръционализам
  • иръционализъм
  • иръционълизам
  • иръционълизъм
  • иръциунализам
  • иръциунализъм
  • иръциунълизам
  • иръциунълизъм

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ира-ци-о-на-ли-зъм
непълен член ира-ци-о-на-лиз-ма
пълен член ира-ци-о-на-лиз-мът
мн.ч. ира-ци-о-на-лиз-ми
членувано ира-ци-о-на-лиз-ми-те
бройна форма ира-ци-о-на-ли-зъ-ма
звателна форма