интересчийка

Речник на българския език

интересчѝйка съществително име, женски род (тип 41b) редактиране

Значение

мн. интересчѝйки, ж. Жена интересчия.

Грешни изписвания (15)

  • ентересчийка
  • ентересчийкъ
  • ентерисчийка
  • ентерисчийкъ
  • ентиресчийка
  • ентиресчийкъ
  • ентирисчийка
  • ентирисчийкъ
  • интересчийкъ
  • интерисчийка
  • интерисчийкъ
  • интиресчийка
  • интиресчийкъ
  • интирисчийка
  • интирисчийкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ин-те-рес-чий-ка
членувано ин-те-рес-чий-ка-та
мн.ч. ин-те-рес-чий-ки
членувано ин-те-рес-чий-ки-те
звателна форма ин-те-рес-чий-ке