жестикулация

Речник на българския език

жестикула̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Жестикулиране.

Грешни изписвания (47)

  • жестеколацеа
  • жестеколацеъ
  • жестеколацея
  • жестеколациа
  • жестеколациъ
  • жестеколация
  • жестекулацеа
  • жестекулацеъ
  • жестекулацея
  • жестекулациа
  • жестекулациъ
  • жестекулация
  • жестиколацеа
  • жестиколацеъ
  • жестиколацея
  • жестиколациа
  • жестиколациъ
  • жестиколация
  • жестикулацеа
  • жестикулацеъ
  • жестикулацея
  • жестикулациа
  • жестикулациъ
  • жистеколацеа
  • жистеколацеъ
  • жистеколацея
  • жистеколациа
  • жистеколациъ
  • жистеколация
  • жистекулацеа
  • жистекулацеъ
  • жистекулацея
  • жистекулациа
  • жистекулациъ
  • жистекулация
  • жистиколацеа
  • жистиколацеъ
  • жистиколацея
  • жистиколациа
  • жистиколациъ
  • жистиколация
  • жистикулацеа
  • жистикулацеъ
  • жистикулацея
  • жистикулациа
  • жистикулациъ
  • жистикулация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. жес-ти-ку-ла-ция
членувано жес-ти-ку-ла-ци-я-та
мн.ч. жес-ти-ку-ла-ции
членувано жес-ти-ку-ла-ци-и-те
звателна форма