електрификация

Речник на българския език

електрифика̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед. Снабдяване с електрическа енергия.
прил. електрификацио̀нен, електрификацио̀нна, електрификацио̀нно, мн. електрификацио̀нни.

Грешни изписвания (47)

  • електрефекацеа
  • електрефекацеъ
  • електрефекацея
  • електрефекациа
  • електрефекациъ
  • електрефекация
  • електрефикацеа
  • електрефикацеъ
  • електрефикацея
  • електрефикациа
  • електрефикациъ
  • електрефикация
  • електрифекацеа
  • електрифекацеъ
  • електрифекацея
  • електрифекациа
  • електрифекациъ
  • електрифекация
  • електрификацеа
  • електрификацеъ
  • електрификацея
  • електрификациа
  • електрификациъ
  • еликтрефекацеа
  • еликтрефекацеъ
  • еликтрефекацея
  • еликтрефекациа
  • еликтрефекациъ
  • еликтрефекация
  • еликтрефикацеа
  • еликтрефикацеъ
  • еликтрефикацея
  • еликтрефикациа
  • еликтрефикациъ
  • еликтрефикация
  • еликтрифекацеа
  • еликтрифекацеъ
  • еликтрифекацея
  • еликтрифекациа
  • еликтрифекациъ
  • еликтрифекация
  • еликтрификацеа
  • еликтрификацеъ
  • еликтрификацея
  • еликтрификациа
  • еликтрификациъ
  • еликтрификация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. елек-т-ри-фи-ка-ция
членувано елек-т-ри-фи-ка-ци-я-та
мн.ч. елек-т-ри-фи-ка-ции
членувано елек-т-ри-фи-ка-ци-и-те
звателна форма