единомишленик

Речник на българския език

единомѝшленик съществително име, мъжки род (тип 14a) редактиране

Значение

мн. единомѝшленици, м. Лице, с което имаме единомислие.

Грешни изписвания (15)

  • еденомишленек
  • еденомишленик
  • еденомишлинек
  • еденомишлиник
  • еденумишленек
  • еденумишленик
  • еденумишлинек
  • еденумишлиник
  • единомишленек
  • единомишлинек
  • единомишлиник
  • единумишленек
  • единумишленик
  • единумишлинек
  • единумишлиник

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. еди-но-миш-ле-ник
непълен член еди-но-миш-ле-ни-ка
пълен член еди-но-миш-ле-ни-кът
мн.ч. еди-но-миш-ле-ни-ци
членувано еди-но-миш-ле-ни-ци-те
бройна форма еди-но-миш-ле-ни-ци
звателна форма еди-но-миш-ле-ни-ко