домопритежател

Речник на българския език

домопритежа̀тел съществително име, мъжки род (тип 31a) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • домопретежател
  • домопретежатил
  • домопретижател
  • домопретижатил
  • домопритежатил
  • домопритижател
  • домопритижатил
  • домупретежател
  • домупретежатил
  • домупретижател
  • домупретижатил
  • домупритежател
  • домупритежатил
  • домупритижател
  • домупритижатил
  • думопретежател
  • думопретежатил
  • думопретижател
  • думопретижатил
  • думопритежател
  • думопритежатил
  • думопритижател
  • думопритижатил
  • думупретежател
  • думупретежатил
  • думупретижател
  • думупретижатил
  • думупритежател
  • думупритежатил
  • думупритижател
  • думупритижатил

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. до-моп-ри-те-жа-тел
непълен член до-моп-ри-те-жа-те-ля
пълен член до-моп-ри-те-жа-те-лят
мн.ч. до-моп-ри-те-жа-те-ли
членувано до-моп-ри-те-жа-те-ли-те
бройна форма до-моп-ри-те-жа-те-ли
звателна форма до-моп-ри-те-жа-те-лю