1. щял си да си понабил — преизк. накл., бъд. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.
щял си да си понабил е производна форма на понабия (преизк. накл., бъд. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).
щял си да си понабил е производна форма на понабия (преизк. накл., бъд. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).