щял да понапои

Речник на българския език

1. щял да понапои — преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

щял да понапои е производна форма на понапоя (преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).