щял да е понапердашил

Речник на българския език

1. щял да е понапердашил — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

щял да е понапердашил е производна форма на понапердаша (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).