щяло съм да съм понабило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм понабило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм понабило е производна форма на понабия (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).