щяло съм да съм поизмъчило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм поизмъчило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм поизмъчило е производна форма на поизмъча (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).