щяло съм да съм доброило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм доброило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм доброило е производна форма на доброя (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).