щяло си да си понапоило

Речник на българския език

1. щяло си да си понапоило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

щяло си да си понапоило е производна форма на понапоя (преизк. накл., бъд. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).