щяло да поначеше

Речник на българския език

1. щяло да поначеше — преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

щяло да поначеше е производна форма на поначеша (преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).