щяло да е понапоило

Речник на българския език

1. щяло да е понапоило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

щяло да е понапоило е производна форма на понапоя (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).