шпорил е

Речник на българския език

1. шпорил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

шпорил е е производна форма на шпоря (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. шпорил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

шпорил е е производна форма на шпоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).