шофирахме

Речник на българския език

1. шофирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

шофирахме е производна форма на шофирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. шофирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

шофирахме е производна форма на шофирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).