шлайфахте

Речник на българския език

1. шлайфахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

шлайфахте е производна форма на шлайфам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. шлайфахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

шлайфахте е производна форма на шлайфам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).