шлайфа

Речник на българския език

1. шлайфа — ед. ч. непълен член

шлайфа е производна форма на шлайф (ед. ч. непълен член).

2. шлайфа — бройна форма

шлайфа е производна форма на шлайф (бройна форма).

3. шлайфа — сег. вр., 3 л., ед. ч.

шлайфа е производна форма на шлайфам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

4. шлайфа — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

шлайфа е производна форма на шлайфам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

5. шлайфа — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

шлайфа е производна форма на шлайфам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).